Ons verhaal speelt zich af in Hollywood, California. Al zijn er veel plaatsen ter wereld die groot zijn op vlak van filmproductie, weet iedereen dat de meeste grote kaskrakers uit Hollywood komen. Dat is vandaag zo en was 100 jaar geleden niet anders.
Er lijkt soms weinig verschil tussen het leven van een filmster en dat van een rockster. Hollywood loopt vol van de extravagante figuren waarvan de privélevens soms even gek lijken te zijn als de levens die ze spelen op het grote scherm. Met al die bijzondere figuren die er rondlopen kunnen noemenswaardige en soms erg donkere verhalen niet veraf zijn.
Denk maar aan Sharon Tate, de vrouw van Roman Polanski die op een noodlottige nacht vermoord wordt door de Manson Family. Of Peg Entwistle, een jonge filmster die in 1932 van de Hollywood letters sprong tot haar dood omdat de studio haar contract weigerde te verlengen.
Mysterie en intrige genoeg voor een hele filmreeks, maar wat minstens even boeiend is, zijn da verhalen die rond sommige filmproducties hangen. Wanneer het op vervloekte filmproducties aankomt denken de meeste mensen aan dezelfde titel: Poltergeist.
Poltergeist wordt al jaren beschouwd als de meest vervloekte film aller tijden. Maar hoe komt dat? De film zelf gaat uiteraard over een haunting. De familie Freeling koopt een huis in California en al snel wordt hun leven overhoop gegooid. Een klopgeest lijkt het vooral gemunt te hebben op hun dochtertje, Carol Anne, die op een bepaald punt in de film door een portaal in haar kast stapt en vast zit in een spirituele dimensie. De rest van de film draait erom dat de Freelings Carol Anne willen redden.
Ze huren hiervoor paranormale onderzoekers in, die vaststellen dat hun huis gebouwd is op een oud indianenkerkhof, en dat de botten zelfs nog aanwezig zijn. Op een bepaald punt in de film zien we actrice JoBeth Williams, die de moeder van het gezin speelt, in een zwembad vallen dat gevuld wordt met regen, waar de skeletten in komen bovendrijven. Wat JoBeth niet wist tijdens het filmen was dat deze skeletten echt waren. Dit voorval in combinatie met wat er na het filmen zou gebeuren zou de reputatie van Poltergeist als meest vervloekte film aller tijden verzekeren.
Maar zoals al aangegeven bleven de horrorverhalen niet enkel op de filmset zelf. Ons eerste tragische verhaal is dat van Dominique Dunne.
Dunne was een 22-jarige actrice die onderandere rollen gespeeld had in Fame, Hill Street Blues, CHiPs en The Quest, maar haar bekendste rol zou toch die in Poltergeist blijven.
Ze speelde Dana, de oudste dochter van het gezin.
Een jaar voor de release van de film had ze John leren kennen, een chef-kok in een sterrenrestaurant in Hollywood. Het koppel leek gelukkig en ging na enkele maanden al samenwonen.
Niets was echter minder waar, want John was een erg jaloerse en gewelddadige man, die er geen probleem mee had om Dominique in het openbaar te bedreigen of zelfs pijn te doen. Verschillende mensen maakten meldingen van gewelddadige uitbarstingen van John, de vader van Dominique had hem zelfs een fan zien optillen en dooreen schudden omdat hij Dominique kwam aanspreken.
Op een dag zou hij haar proberen te wurgen, Dominique wist te ontsnappen en verbrak wijselijk haar relatie met John.
Ze werd helaas niet gespaard, want een korte tijd later zou John opnieuw aan haar deur staan en ging ze ermee akkoord om met hem te praten. Hij zou haar voor haar eigen deur wurgen en dan zelfmoord proberen te plegen. Dominique overleefde nog vijf dagen na de moordpoging, maar was comateus en kon het niet meer halen. John zou 3.5 jaar in de gevangenis zitten en daarna terug proberen een normaal leven te starten. De familie van Dominique Dunne zou echter alles op alles zetten om zijn nieuwe jobs en relaties op de hoogte te stellen van wie John is.
John overleed in 2009.
Vloek-meter:
Hoewel dit zeker een griezelig verhaal is lijkt er hier niet zozeer sprake te zijn van een vloek maar eerder van een ongelukkige relatie met een gewelddadige zak. We denken niet dat er hier iets paranormaal mee gemoeid is.
Ons volgende verhaal is dat van Will Sampson.
Sampson was een acteur die onderandere bekend was uit One Flew Over The Cuckoo's Nest. Hij was in het echte leven een shaman, en werd voor Poltergeist II gecast in de rol van Shaman Taylor.
Cast & crew klaagden over een akelig gevoel dat over de set heerste, en Sampson kreeg op een dag toestemming om de set te bezoeken na de filmuren, en een ritueel uit te voeren. Zo gezegd, zo gedaan, en het akelige gevoel verdween bij de mensen op de filmset.
Sampson zelf leed al enige tijd aan een ziekte genaamd Sclerodermie die hem uiteindelijk fataal zou worden, een jaar na het filmen van Poltergeist II.
Vloek-meter:
Sampson heeft zeker het noodlot uitgedaagd door een kwade aanwezigheid te willen verjagen, maar dat die hem reeds ziek gemaakt heeft voor het filmen begon lijkt ons wel zeer sterk.
Het bekendste crewlid dat zou overlijden is ongetwijfeld Heather O'Rourke.
O'Rourke zag eruit als een levende pop wat ervoor zorgde dat ze al meteen een publieksfavoriet was. Ze zou haar rol van Carol Anne ook hervatten voor de tweede en derde Poltergeist film. Tijdens het filmen van Poltergeist 3 werd ze echter ziek. Artsen gaven haar de diagnose van de ziekte van Crohn en behandelden haar met Cortisone, wat ervoor zorgde dat ze tijdens de film soms te zien was met erg opgezwollen kaken.
De diagnose die ze kreeg was echter niet correct. Ze werd behandeld voor iets wat ze niet had, terwijl haar echte aandoening verder kon zetten. In haar lichaam stapelden haar uitwerpselen zich op in haar darmen, tot die uiteindelijk barstten en haar lichaam vergiftigden. Artsen probeerde tevergeefs maar ze kon niet meer gered worden.
Vloek-meter:
Opnieuw een tragisch verhaal van een jonge ster die ver voor haar tijd kwam te gaan. Tekenen van een vloek zien we hier niet, wel tekenen van medische fouten en ongelofelijke pech.
Lou Perryman was een acteur die onderandere bekend was uit The Blues Brothers, The Texas Chainsaw Massacre 2, Boys Don't Cry en de rol van Pugsley in Poltergeist.
In 1992 werd hij door een man genaamd Seth Christopher Tatum vermoord omdat Tatum zijn wagen wou stelen. Perryman werd door de politie dood teruggevonden met hakwonden veroorzaakt door een bijl.
Vloek-meter:
Hoewel we betwijfelen dat er een demon mee gemoeid is, spreekt een bijlmoord toch altijd tot de verbeelding en kunnen we het niet helpen dat we ons afvragen wat Tatum bezat om tot die actie over te gaan.
Richard Lawson leeft nog steeds, laat me daarmee beginnen. Waarom wordt hij dan in het lijstje genoemd van de Poltergeist vloek? Omdat de man al heel zijn leven aan de dood lijkt te ontsnappen en die hem maar niet te pakken krijgt.
In 1992, 10 jaar na het filmen van Poltergeist, zou Lawson op een vliegtuig stappen. Een crewlid herkende hem en vroeg een handtekening, die Lawson hem gaf.
Het crewlid was hem zodanig dankbaar dat die hem opwaardeerde van tweede naar eerste klas.
Kort na het opstijgen zou het vliegtuig crashen, waarbij de man op Lawson's originele zitje overleed, maar Lawson zelf niet. In totaal is de man reeds 5 maal aan de dood ontsnapt, zo werd hij prematuur geboren, beschoten in Vietnam en is hij door het oog van de naald gekropen bij twee auto-ongelukken.
Vloek-meter:
Als er al een vloek is, dan heeft deze Lawson al meerdere malen gemist, of heeft Lawson andere levens geruild voor het zijne. Hoe dan ook, we nemen geen risico's en noemen dit het meest vervloekte verhaal aan heel Poltergeist.
Julian Beck was een theater acteur die af en toe een filmrol zou spelen. In Poltergeist II werd hij gecast als The Beast, die de mensgeworden versie van de kwade entiteit uit de eerste film is. Beck kreeg de rol vanwege zijn bijna skeletale uiterlijk, kwaadaardige grimassen en ingevallen ogen. Het publiek was doodsbang van de acteur, maar wat velen niet wisten was dat hij dit uiterlijk had omdat zijn lichaam op sterven na dood was. De man had tijdens het filmen al enige tijd maagkanker en zou het einde van de productie zelfs niet halen.
Vloek-meter:
Opnieuw hebben we hier een acteur die reeds dodelijk ziek was voor het filmen begon. Ofwel is de vloek zeer proactief ofwel hebben sommige mensen gewoon pech in het leven.
Zelda Rubenstein speelde mee in alle drie de Poltergeist films en zou sterven op 76-jarige leeftijd aan natuurlijke oorzaken. Haar dood wordt niet zozeer aan de vloek gelinkt en komt bijgevolg niet op onze vloek-meter.
Poltergeist: Conclusie
Wat meteen opvalt als je de overlijdens van de Poltergeist cast bekijkt is dat velen ziek geworden zijn nog voor ze begonnen aan de film en dat anderen gewoon ongelofelijke pech hadden. Er zit weinig mysterie achter hun overlijdens en bijgevolg kunnen we niet anders dan het een reeks ongelukkige toevallen noemen en geen vloek.
Vloek-meter:
The Omen
The Omen was een film over een Amerikaanse diplomaat, Robert (Gregory Peck) en zijn echtgenote Katherin (Lee Remick) die een zoontje adopteren, Damien (Harvey Stephens).
Het duurt echter niet lang voor tegenspoed hen achtervolgt en ze tot de conclusie komen dat Damien de antichrist is.
De film is doorspekt van satanische beelden en ook hier achtervolgen een reeks ongelukkige verhalen de cast & crew.
Gregory Peck was in die tijd een van de voornaamste leading men van Hollywood. Hij had al een jarenlange erg succesvolle carrière achter de rug. We beelden ons graag in dat bekende filmsterren een luizenleventje hebben waar alledaagse mensen slechts van kunnen dromen, maar dat is niet altijd het geval.
Een maand voor het filmen van The Omen begon pleegde de zoon van Peck zelfmoord. Om dit aan een vloek te wijden lijkt ons vergezocht, maar gezien het zo dicht bij de productie ligt moeten we het wel eens vermelden. Zeker gezien wat erna gebeurde.
Peck zou namelijk op een vliegtuig stappen om richting Engeland te vliegen voor het filmen van The Omen. Op het laatste moment bedenkt hij zich en vertrekt het vliegtuig zonder hem. Dat vliegtuig crasht kort na het opstijgen, op de wagen waar de vrouw en het kind van de piloot in zitten.
Peck zou even later toch een vliegtuig nemen, en dit wordt op weg naar Engeland geraakt door bliksem. Ook David Seltzer, de screenwriter van de film, nam een ander vliegtuig naar Engeland en ook dat werd door bliksem geraakt.
Vloek-meter:
Hier nemen we geen enkel risico, de bliksem, de zelfmoord en de crash zijn genoeg om ons te doen geloven dat iets niet wou dat Peck in Engeland zou geraken.
Mace Neufeld, de executive producer van de film, zou op een avond met Peck en andere crewleden gaan eten in een restaurant, dat kort voor ze het zouden bereiken vernield werd in een explosie. Ook het hotel waar hij met zijn gezin verbleef zou ontploffen vlak nadat ze uit schrik uitgecheckt zijn.
Vloek-meter:
Terreurorganisatie IRA was erg actief in deze periode en veroorzaakte de explosie. Of de duivel er al dan niet mee gemoeid was laten we nog in het midden.
John Richardson was verantwoordelijk voor de special effects, onderandere ook de fameuze onthoofdingsscène.
Kort na de productie zou Richardson samen met zijn verloofde, Liz Moore, naar Nederland reizen voor de productie van A Bridge Too Far. Terwijl ze daar aan het rijden waren kwamen ze in een auto-ongeluk terecht waarbij Liz onthoofd werd. Richardson keek naar verluid op na het ongeval en zag daar een bord met: "Ommen, 66.6km"
Het ongeval gebeurde op een vrijdag de 13de.
Vloek-meter:
Hier nemen we geen risico mee. Als dit echt gebeurd is, dan is er een vloek.
Tijdens het filmen werd er ook een dierentrainer die instond voor de bavianen gedood door een ontsnapte tijger of leeuw (er zijn verschillende meldingen) en werd een stuntman aangevallen door Rottweilers die niet te kalmeren vielen.
Of The Omen nu echt vervloekt is of niet, dat is ons ook niet duidelijk, ook hier zijn er ongelukkig toevallen die misschien aan de film gewijd worden net vanwege de thematiek, maar als we moeten kiezen welke van beide het meest vervloekt is, zetten wij ons geld in op The Omen.
Wie meer wil weten of deze films en meer raden we ten zeerste de Cursed Films documentary van Shudder aan.