18 november 1978. De dag waarop maar liefst 918 mensen het leven zouden laten in de commune van Jonestown. Voor de aanslagen van 11 september was dit het laatste voorval waarbij zo'n immens aantal burgerslachtoffers vielen.
Hoe is het zo ver kunnen komen? Hoe kon een man zo invloedrijk worden dat mensen zouden sterven of moorden voor zijn missie?
Jim Jones wordt op 13 mei 1931 geboren in Crete, Indiana. Als zoon van een WWI-veteraan was de band met zijn vader niet ideaal. Jim was namelijk allesbehalve conservatief en op dat vlak het complete uiterste van zijn vader. Hij was zeer open minded en had vrienden met een andere huidskleur dan hem.
Al van jongs af aan was Jim een voorvechter van gelijke rechten voor alle mensen, ongeacht hun huidskleur. Nadat hij in 1949 trouwt met Marceline, trekt Jim naar het grotere Indianapolis, waar hij communistische vergaderingen bijwoont. Ook bezoekt hij er talloze kerkdiensten, waardoor hij merkt dat deze de ideale manier zijn om grote groepen mensen te bereiken en ideologieën te delen.
Jim en Marceline
Jim werkt succesvol zijn opleiding tot pastoor af en zal in de jaren '50 zijn eerste eigen parochie starten.
Deze is vanaf het begin open voor alle mensen. Ook buiten zijn kerk zal Jones zich inzetten voor gelijkheid. Zo zal hij strijden voor toegang tot bijvoorbeeld restaurants voor mensen van elke etniciteit.
Jones' eerste kerk
Jones haalde veel inspiratie uit verschillende diensten, en zou onder andere staged healings gebruiken als lokmiddel om zijn aantal volgelingen te doen groeien.
Zelf probeerde hij ook voor de dag te komen als charismatisch en entertainend figuur.
Hoe groter de aanhang van Jones wordt, hoe meer Jones kijkt voor een uitbreiding van zijn parochie. Hij zal begin jaren '60 voor het eerst een bezoek brengen aan Guyana, wat hij als dé plaats ziet om zijn ultieme utopie te starten. Bij zijn terugkeer naar de VS zal hij zijn kerk ook verhuizen naar Californië, waar hij nog meer de kans krijgt om zijn kerk in de spotlights te plaatsen.
Grote bekendheid brengt echter ook altijd negatieve publiciteit met zich mee, wat onder meer tot uiting kwam in een artikel waarin een tiental ex-leden hun boekje open deden over de praktijken van Jones.
Op het moment dat het artikel werd uitgebracht, bevond Jones zich al enkele weken in de commune die hij gestart had in Guyana, genaamd Jonestown.
Jonestown bevond zich meer dan 200 km in de jungle en was, buiten een radio die verbonden was met een huis in Georgetown, volledig afgesloten van de buitenwereld. Meer dan 900 mensen zouden er wonen en werken en, in hun ogen, bouwen aan een betere wereld om een voorbeeld te stellen voor de rest van de mensheid.
Helaas zou voor de inwoners al snel blijken dat hun paradijs een regelrechte hel is.
Hard werk en slapeloze nachten, veroorzaakt door de white nights die regelmatig georganiseerd werden, zorgden ervoor dat de leden langzaamaan volledig gebrainwashed zouden worden.
Wie probeerde te vluchten zou publiekelijk gestraft worden. In onderstaand fragment vertelt Tom Bogue zijn verhaal:
14 november 1978 zou het begin van het einde van Jonestown en helaas ook het leven van honderden mensen inluiden.
Op die dag vertrok Democratisch afgevaardigde Leo Ryan naar Jonestown, in gezelschap van journalisten en familieleden van sekteleden die zich in Jonestown bevonden.
Verscheidene leden zullen dit zien als hun redding en op 18 november, wanneer Ryan na zijn bezoek terug naar de VS zou vertrekken, zullen 15 mensen mee met Ryan vertrekken vanuit Jonestown.
Dit zal helaas niet zonder slag of stoot gebeuren. Voor hun vertrek vindt er een moordpoging op Ryan plaats, waarbij een sektelid probeert om de keel van Ryan over te snijden. Dit mislukt, en Ryan blijft geen seconde langer in Jonestown.
Voor Jones is alle hoop nu opgegeven. De gedachte dat het nieuws over het kamp de VS zou bereiken drijft hem tot het uiterste en hij ziet geen andere uitweg meer dan hetgene waar hij zijn leden tijdens de white nights op heeft voorbereidt: het leven laten.
Hieronder vind je de bewaarde opname van Jones, op het moment dat Ryan vertrokken is uit de commune.
Luister op eigen risico; dit is namelijk ook wanneer de massazelfmoord (lees: massamoord) zal beginnen.
In totaal zouden 918 mensen het leven laten. Ook Jones sterft, maar in tegenstelling tot de andere leden in Jonestown, die vergiftigde limonade dronken of vergif geïnjecteerd kregen, zal hij sterven door een kogel door het hoofd. Of hij dit zelf heeft gedaan is onduidelijk.
Via deze link is een van de meest beruchte beelden van de massamoord terug te vinden, namelijk een luchtfoto van de verzamelplaats waar de honderden lichamen rond verspreid liggen.
Deze is terug enkel op eigen risico te bekijken, vandaar dat we hem hier niet rechtstreeks plaatsen.
Deze dag zou tot 11 september gekend staan als de dag dat er de meeste brugerslachtoffers vielen op hetzelfde moment.
In onderstaand fragment is John Cobb aan het woord. Hij is een voormalige handlanger van Jones en vertelt over de 11 familieleden die hij verloor door toedoen van Jones.
Zelf zou hij in hun nagedachtenis helpen om een herdenkingsmonument op te richten zodat deze gruwel nooit vergeten zal worden.
Nuttige links:
Comments