In 1952 wordt het dorpje Flatwoods opgeschrikt door een lichtgevend object dat door de lucht scheert. Al vlug ontdekken enkele kijklustigen een vreemde verschijning waar het object neerkwam. Wat op het eerste zicht een wezen met een metaalachtig kleed lijkt, zou veel meer blijken dan dat...
Het was een rustige vrijdagavond in het dorpje van Flatwoods, West Virginia. Laat op de avond van 12 september 1952 speelden enkele kinderen buiten op het plein van hun plaatselijke school, de Flatwoods Elementary School.
Onder meer Freddie May (11) en zijn 13-jarige broer Edison, samen met nog zo’n 10 anderen, zagen tot hun grote verbazing plots een felle vuurbal aan hoge snelheid over hen heen vliegen, komend van over een bergtop verderop. Het object scheerde over hen heen, op een bepaald punt nog slechts ter hoogte van de boomtoppen, met een soort van staart van vuur achter zich.
Het licht leek neer te storten op de nabijgelegen boerderij van Mr Bailey Fisher.
De jongens gingen meteen kijken wat het was, denkend aan misschien een meteoriet of uiteraard een UFO, want 1952 was een van de hoogtepunten op vlak van UFO meldingen.
In juli dat jaar zouden er zelfs UFO’s gespot zijn boven het Witte Huis.
Verder onderzoek toont trouwens aan dat die avond op maar liefst meer dan 100 verschillende locaties over 4 staten meldingen zouden komen van UFO’s of aliens zelf.
Naast de jongens zag ook Jack Davis, een Flatwoods inwoner, de 'vuurbal':
“Ik ging op bezoek bij mijn schoonouders, en wanneer ik daar vertrok was het al goed donker aan het worden. Plots zag ik onderweg naar huis een verlicht object door de lucht vliegen. Het had een ovale vorm en leek op te lichten. Mijn eerste gedacht was dat het een vliegtuig in nood was, maar het was groter dan eender welk vliegtuig dat hier normaal zou overvliegen. Het kwam net boven de bomen uit en had een oranjerode kleur met een feller licht bovenaan. Het leek zeker niet op een meteoriet, en de manier waarop het leek te vertragen bij de landing deed mij vermoeden dat het iets was dat gecontroleerd werd.
Zelfs de huidge burgemeester van Flatwoods, Margaret Clise, zou als toenmalige tiener een ovaalvormig rood object hebben gezien dat op een kleine hoogte voorblijvloog.
Onderweg naar waar het object zou neergedaald zijn stopten de May broers samen met nog 4 anderen om hun moeder Kathleen te verwittigen. Zij vertrok samen met de jongens en hun hond Ricky, en Kathleen waarschuwde ook de 18-jarige Gene Lemon, die ook zijn hond meenam.
Onderweg zou nog een derde hond van een naburig huis hen vergezellen, en gingen ze als een heuse Scooby Gang op pad.
Op de plaats van de landing zag de groep een rood pulserend licht. Lopend over het veld vonden ze een metalen hek met een pad, lopend naar de heuvel en het licht.
De lucht begon zich te vullen met een zware, dikke mist, irriterend aan de neus en ogen en volgens de jongens met de geur van zwavel.
Lemon en Kathleen schenen verder met hun zaklamp, en wanneer ze verderop 2 gloeiende bollen zagen die ze verder wouden belichten, ontdekte de groep een onvoorstelbare verschijning:
Een ruim 3,5 meter hoog wezen met een hoofd in de vorm van een soort spade en geklauwde lange vingers verscheen voor hen. Het leek alsof het wezen een donker metaalachtig kleed droeg. Ook zou het lijken te zweven.
Hissend zou het wezen richting de groep zweven, waarop zij doodsbang wegliepen.
De dagen daarop zouden sommigen van de leden lichamelijke lasten gekregen hebben: keelpijn, misselijkheid, duizeligheid en braken. Deze werden afgedaan als symptomen van hysterie, maar de symptomen en hun beschrijving van die avond zouden aan mosterdgas zou doen denken.
Naast de groep, zelfs nog voor hen, zag Audra Harper iets gelijkaardig tijdens haar wandeling, nabij het dorp Heaters, ongeveer 8km van Flatwoods.
Samen met een vriend(in) nam Harper een shortcut door het bos, wanneer ze een vuurbal zag verschijnen op een van de heuvels. Die vuurbal zou volgens haar veranderd zijn in het wezen zoals hierboven beschreven.
De dag nadat de groep het wezen had gezien, kwam er alweer een opvallende melding. George en Edith Snitowsky reden in het donker op een verlaten weg ter hoogte van Frametown, wanneer ze plots autopech kregen. George kreeg de auto maar niet aan de praat, en na een tijd begon de lucht zich te vullen met een soort zwavelachtige rook.
Het koppel zag plots hetzelfde gigantische wezen voor hun auto zweven. Het had vele gelijkenissen, buiten dat het wezen hier bovenaan niet bedekt was met het 'harnas'. De huid zou ook reptielachtig geweest zijn.
Met een hand glijdend over de motorkap zweefde het wezen terug weg, waarop de auto terug startte.
Het blijkt dus dat het metaalachtige 'kleed' een meer dan 3 meter lange metaalachtige structuur was, als een soort van pak met helm en uitlaatpijpen. Mogelijk diende dit dus als een soort van ruilmtepak voor deze reptielachtige wezens.
Uiteindelijk zouden er die dag op 4 verschillende plaatsen crashes van objecten gemeld zijn, maar deze zouden vreemd genoeg allemaal als eenzelfde meteoriet afgedaan zijn door de regering. Verder onderzoek toont echter aan dat er die dag geen meteoriet gepasseerd zou zijn.
De avond zelf nog zou het land onderzocht worden door een militaire groep, de West Virginia National Guard onder leiding van kolonel Dale Leavitt. Zijn missie was enerzijds zorgen dat niemand zonder autorisatie het terrein zou betreden en anderzijds ‘samples’ verzamelen zoals bladeren en deze bezorgen aan Washington DC. Zelf zouden hij en zijn troepen niets verder van de resultaten vernomen hebben, maar in zijn eigen woorden "There was a cover-up".
Ook zouden overheidsmedewerkers naar Flatwoods komen, vermomd als reporters en schrijvers om zo interviews van mensen af te nemen. Gecombineerd met het ongeloof en grappen van de pers, maakte het hoe langer hoee meer een twijfelachtig en een soort folkloristisch verhaal, precies wat je zou willen van een goede cover-up.
In januari 1953 zou woordvoerder van de luchtmacht Albert Chop voorgelegd hebben dat hetgene de groep had gezien niet meer of minder was dan een grote uil bovenop een grote boom, en de groep die het wezen had gezien ziek was geworden door de schrik.
Kathleen zou ook bij hoog en laag blijven beweren dat ze een brief kreeg van de overheid uit, met de uitleg dat ze die avond bezig waren met experimentele militaire vliegtuigen.
Meer dan genoeg stof tot nadenken dus...
Nuttige links: