Aflevering 138: De zoektocht naar Tutankhamun

We beginnen de case vandaag met een uitleg rond Mumia, het vermalen poeder van mummies dat tussen de middeleeuwen en de 19de eeuw regelmatig door Europeanen geconsumeerd werd. Wellicht had het geen echte geneeskrachtige werking, maar de kans dat een van je voorouders ooit mummie-poeder heeft opgedronken is dus wel reëel.

Howard Carter

Dit intermezzo terzijde gaan we nu ook kijken naar onze echte case, en daarbij staat één man zeer centraal, een Brit genaamd Howard Carter.

(Dit is geen foto van een jonge Howard Carter. ~Jens)

Howard's vader was een kunstenaar die zijn eigen passie voor kunst ook doorgaf aan zijn zoon.

Wegens gezondheidsredenen verhuisde Howard in zijn kindertijd naar familieleden in Swaffham, Norfolk.

Daar stond het landhuis Didlington Hall van de familie Amherst.

Barones Mary Rothes Margaret Tyssen-Amherst was onder de indruk van Howard's talent als kunstenaar en deelde haar eigen passie voor Egypte met hem, ze toonde hem ook de collectie van haar vader.

Toen Carter 17 was gebruikte Barones Amherst haar connecties bij de Egypt Exploration Fund om Howard mee te laten reize naar graftomben in Beni Hasan om via zijn tekeningen zaken te helpen documenteren.

Carter wist zich op te werken en kreeg verantwoordelijkheden bij zowel de grote Pyramide's van Gaza alsook de Vallei der Koningen. Wegens een incident met dronken Franse toeristen zou hij zijn positie echter weer verliezen.

Hij bleef er echter van dromen om ooit opgravingen te kunnen doen in de Vallei Der Koningen, een plek waar Faraoh's begraven lagen om hun graven te beschermen van grafrovers.

Veel tombes hier in de vallei waren al lang ontdekt en geplunderd, maar een collega-Archeoloog genaamd Theodore Davis had in recente jaren toch nog enkele zaken weten te vinden, zoals een urne en een standbeeld van koningin Tiye.

Gelukkig voor Carter wist hij ook een geldschieter te vinden om zo'n expeditie te financiëren, George Herbert, aka hertog Lord Carnarvon.

Samen waren ze ervan overtuigd dat er nog een tombe te vinden was, deze van een mysterieuze en vrijwel ongekende Faraoh genaamd Tutankhamun.

Voor de fans, Carnarvon was ook de eigenaar van Highclere Castle, wat gebruikt werd als het huis van de Crawley familie in Downton Abbey.

Dankzij de financiële steun van Carnarvon kon Carter eindelijk beginnen aan opgravingen in de fameuze vallei.

Na enkele seizoenen onderzoek en opgravingen te doen vond Carter eindelijk een trede die bleek te leiden naar een begraven tombe die verzegeld was door de Royale Necropolis, dit ging om een graf van een koning.

De tombe bleek nog verzegeld, wat een uniqum was. Volgens Carter waren er nog geen grafrovers geweest. (Dit klopte achteraf gezien niet, maar de meeste schatten waren nog aanwezig en de tombe was opnieuw verzegeld.)

Tutankhamun's symbool was ook te zien op de ingang, een mand, met daarboven een scarabee en vervolgens de zon bovenaan.

Eens ze voldoende opening hadden gemaakt kon Carter naar binnen kijken. Bij de vraag wat hij zag, sprak hij (vermoedelijk) de onsterfelijke woorden: Wonderful things.

Twee standbeelden van de koning werden door Carter gezien als bewakers of Sentinels, die uiteindelijk bijdroegen aan de mythe rond de vloek.

Op zich was de tombe opvallend klein, chaotisch en rommelig. Carter zelf omschreef het als het bergkot van een Opera.

Binnenin vond men allerlei rijkelijke schatten, van honderden stukken kledij tot kunstwerken van onchatbare waarde, tot speelgoed uit Tutankhamun's kindertijd.

Via treinsporen en konvooien werden dagelijks honderden stukken overgebracht naar andere tombes waar labo's waren opgericht die klaarstonden vol bewaarmiddelen.

Pas maanden na de ontdekking kwam men toe aan het pronkstuk van de tombe: De sarcofaag van Tutankhamun.

De sarcofaag zelf was gigantisch en daarn zaten meerdere kisten in elkaar om uiteindelijk bij het effectieve lichaam te komen.

Plots ging Tutankhamun van de meest obscure onbekende Faraoh, naar de beroemdste ter wereld. Maar waarom werd hij vergeten? En wat is dat met die vloek? Dat ontdekken we samen in de volgende afleverng.